Οικοδομικά αριστουργήματα...από τις ώρες των ελεύθερων δραστηριοτήτων

Xάρης, Τιμόθεος, Λιάνα, Μαρία

Λάζαρος, Σοφιανός, Γιάννης Π.

Μαρίνα, Ραφαέλα, Σοφία, Τιμόθεος

Γιώργος, Λάζαρος, Κωνσταντίνος

Σοφία , Μάριαμ, Γιώργος

Κωνσταντίνος, Λάζαρος, Σοφιανός, Ελιντόν, Λιάνα

Ζηνοβία, Ραφαέλα, Μαρίνα

Γιάννης Μ

Μάριαμ, Αριάδνη 

"Τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα δικαιώματα τους, τo 2016"

 To 9o Ν/Γ Περάματος συμμετείχε και φέτος στο 18ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για τα Δικαιώματα των Παιδιών, της UNICEF, με θέμα ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΠΑΙΔΙΑ.
 Συζητήσαμε για τα δικαιώματα των παιδιών συνειδητοποιώντας ότι αρκετά από αυτά που για εμάς είναι δεδομένα για πολλά παιδιά στον πλανήτη είναι ανύπαρκτα. Αναφέραμε πως νιώθουμε εμείς που έχουμε σπίτι να μείνουμε, πηγαίνουμε σχολείο να μάθουμε γράμματα, έχουμε φαγητό να φάμε όταν πεινάσουμε, έχουμε φάρμακα και γιατρούς να επισκεφτούμε αν αρρωστήσουμε. Προβληματιστήκαμε και αναζητήσαμε τα συναισθήματα των παιδιών που στερούνται όλα αυτά και καταλήξαμε όλοι μας μόνο σε θετικά συναισθήματα στη πρώτη περίπτωση και μόνο σε αρνητικά στη δεύτερη. Τα θετικά συναισθήματα δεν μας απασχόλησαν γιατί είναι αρεστά και καλοδεχούμενα πάντοτε. Τα αρνητικά συναισθήματα όμως  που βιώνουν καθημερινά τόσα παιδιά στον πλανήτη και μάλιστα τα προσφυγόπουλα και οι μετανάστες, αυτά αναρωτηθήκαμε με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να τα διώξουμε. Η απάντηση ήταν μία και αποδεκτή από όλους τους μαθητές του τμήματος. "Να βοηθάμε αυτά τα παιδιά και όλους τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη".
 Στην αφίσα λοιπόν που ετοιμάσαμε ο πλανήτης Γη παρουσιάζεται ως ο ναυγοσώστης όλων των παιδιών που κολυμπούν στη θάλασσα του σύμπαντος. Αυτός είναι και ο τίτλος της αφίσας μας.
"Στη θάλασσα του σύμπαντος, ο πλανήτης Γη είναι ο ναυγοσώστης όλων των παιδιών"

 Και επειδή την αφίσα μας πρέπει να την στείλουμε στον διαγωνισμό, με μεγάλη χαρά τα παιδιά ετοίμασαν την ατομική χάρτινη κούκλα τους, τον πλανήτη γη, για να έχουν και ένα αναμνηστικό από τη δράση μας αυτή..

 

Ιστορίες εμπνευσμένες από πίνακες ζωγραφικής

 Πρόκειται για δραστηριότητα που ήθελα να είχε πραγματοποιηθεί πριν τις διακοπές του Πάσχα, όμως οι ιώσεις ήταν πολλές και οι απουσίες των μαθητών μου περισσότερες. Ολοκληρώθηκαν τώρα λοιπόν οι ιστορίες και σας τις παραθέτω.
 Δύο πίνακες κλήθηκαν να επιλέξουν η κάθε ομάδα από τη συλλογή που τους παρουσίασα. Ο ένας θα έπρεπε να είχε πρόσωπα και ο άλλος τρόφιμα.
 Στην πρώτη ομάδα ανήκουν οι: Κωνσταντίνος, Μαρία, Ζηνοβία και Γιάννης Μ.

Βαν Γκογκ

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ειρήνη. Της άρεσαν πολύ τα μήλα γι' αυτό και χαμογελούσε γιατί είχε πάρει πολλά μπροστά της για να φάει. Όμως μια μέρα πνίγηκε και πήγε στο νοσοκομείο και εκεί της είπε ο γιατρός να μην τρώει μόνο μήλα αλλά και ψωμί με γάλα για να παίρνει βιταμίνες, ασβέστιο, φθόριο και υδατάνθρακες.

Τη δεύτερη ιστορία δημιούργησαν οι: Ραφαέλα, Σταύρος, Τιμόθεος, Μαργαρίτα.

Vladimir Gusev

William Mason Brown 

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο κορίτσια, που πήγαν στη παραλία να κάνουν πικ νικ. Έστρωσαν στην άμμο κουβέρτες για να καθήσουν. Είχαν πάρει μαζί τους καλάθι και μέσα είχαν ψωμί, τυρί, γαλοπούλα, βραστά αυγά, ροδάκινα και φράουλες για φρούτα.

 Μόλις έφαγαν ήθελαν να κολυμπήσουν. Επειδή δεν έκανε να βουτήξουν με γεμάτο στομάχι, περίμεναν να πάει κάτω το φαγητό και να κολυμπήσουν.

Η επόμενη ομάδα αποτελείτο από τους: Χρήστο, Λυδία, Χάρη, Μάριαμ.

Θεόφιλος

Renoir

 Mία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος, που πήγε να ρίξει τις ελιές από το δέντρο. Ήταν χειμώνας. Είχε φέρει μαζί του κι άλλους για να τον βοηθήσουν να τις μαζέψει.

Επειδή είναι κουραστική η δουλειά τους, είχαν πάρει μαζί τους για να φάνε το μεσημέρι λαχανικά και ψωμί.

 Την επόμενη ιστορία έγραψαν οι: Λιάνα, Ελιντόν, Γιώργος, Μαλένα.

Cezanne

Victor-Gabriel-Gilbert

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τρία παιδάκια που είχαν πάει στην εξοχή με τις μαμάδες τους. Πήγαν εκεί για να κάτσουν να διασκεδάσουν και να μαζέψουν κεράσια. Τους άρεσε πολύ να τρώνε κεράσια γι' αυτό φάγανε πολλά, όμως πήραν μαζί τους και βάλανε και στη φρουτιέρα, όταν επέστρεψαν στο σπίτι. Τα έβαλαν δίπλα στα μήλα και τα αχλάδια.

 Οι δημιουργοί της επόμενης ιστορίας είναι οι: Άγγελος, Μαρίνα, Γιάννης Π,  Αριάδνη.

Θεόφιλος

Cezanne

 Mια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας φούρναρης που έβαζε τα ψωμιά μέσα στο φούρνο και τον βοηθούσαν και οι άλλοι άνθρωποι. Ήθελαν να ψήσουν ψωμί για να έχουν να τρώνε. Έφτιαχναν ζυμάρι, το έπλαθαν, έκαναν και κουλουράκια και μετά τα έψηναν. Μια μέρα ο φούρναρης ήθελε να φτιάξει φρουτόπιτα και μετά φρουτοσαλάτα και πήγε και αγόρασε φρούτα. Πιο πολύ του άρεσαν τα κεράσια και τα βερύκοκα. Έφτιαξε τις φρουτόπιτες και ήρθαν δυο κυρίες και τις αγόρασαν.

 Τελευταία ιστορία και δημιουργοί της είναι οι: Όλγα, Σοφία, Σοφιανός και Λάζαρος.

Victor-Gabriel-Gilbert

Γύζης

 Μια φορά κι ένανα καιρό ήταν μια μαμά που είχε τρία παιδάκια. Βρίσκονταν όλοι στη κουζίνα και ήταν ώρα φαγητού. Η μαμά τους είπε:"Ετοιμάστε γρήγορα τραπέζι, για να φάμε όλοι μαζί". Τα παιδιά έβαλαν στο τραπέζι το ψωμί, τη σαλάτα, τα πιρούνια και η μαμά έφερε το κρέας με το ρύζι. Μετά πήγαν να ξαπλώσουν να κοιμηθούν, αφού βοήθησαν όλοι να μαζευτεί το τραπέζι. Η μαμά κοιμήθηκε κι αυτή και μόλις σηκώθηκε έπλυνε τα πιάτα.

"Η κοιμισμένη ανθοπώλης", Γεώργιος Ιακωβίδης

 Το θέμα μας ήταν τα λουλούδια αυτήν την εβδομάδα και παρατηρήσαμε αρκετούς πίνακες ζωγραφικής, γνωστών ζωγράφων. Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι η επιλογή των παιδιών για να δημιουργήσουμε μια ιστορία.

"Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα φτωχό παιδάκι. Ένα κορίτσι, που το έλεγαν Χρύσα, γιατί είχε χρυσή καρδιά.

Η Χρύσα ζούσε σ'ένα σπίτι στο δάσος, όπου έβγαινε και μάζευε λουλούδια. Τα λουλούδια τα μάζευε για να τα πουλάει, να βγάζει χρήματα και για να φτιάχνει στεφανάκια να πουλάει, πάλι για να βγάζει χρήματα.

Κάθε μέρα έφευγε από το δάσος και πήγαινε στη πόλη, στο δημαρχείο, για να πουλήσει τα λουλούδια της. Αυτο το έκανε για να αγοράζει φαγητό, καινούρια ρούχα και πράγματα για το σπίτι.

Μια μέρα όμως, επειδή κουράστηκε, ακούμπησε πάνω σε μια κολώνα, δίπλα στη πόρτα του δημαρχείου και κοιμήθηκε. Ο δήμαρχος, όταν ήρθε, την βρήκε να κοιμάται και την ρώτησε:"Γιατί είσαι εσύ εδώ?". Η Χρύσα απάντησε: "Γιατί κουράστηκα και ήθελα κάπου να ξεκουραστώ. Συγνώμη κύριε δήμαρχε!"

Μόλις το είπε αυτό, σηκώθηκε να φύγει και ο δήμαρχος για να την βοηθήσει την πήγε σπίτι της με το αυτοκίνητο του, τη λιμουζίνα του. Της είπε ακόμα ότι μπορεί να πάει να δουλέψει μαζί του στο δημαρχείο και της έδωσε λεφτά για φαγητό και ρούχα.

Ένα στεφάνι....όλο γλύκα!!!

 Τα πασχαλινά καλαθάκια μας είχαν μέσα καραμελίτσες και είχα προτείνει στα παιδιά να κάναμε κάποια κατασκευή με τα περιτυλίγματα τους, μιας που είχαμε στη διάθεση μας τόσα πολλά.
 Τα καλαθάκια βέβαια πήγαν στο σπίτι μαζί με τις άλλες κατασκευές και εγώ ανέθεσα στα παιδιά να θυμηθούν να επιστρέψουν στο νηπιαγωγείο τα περιτυλίγματα, όταν επιστρέψουμε. Αυτό έγινε σαν άσκηση ανάπτυξης της υπευθυνότητας τους και της αίσθησης της συνέπειας προς τις υποχρεώσεις μας (προς το σχολείο, σαν εργασία) αλλά και σαν εξάσκηση της μνήμης τους.
 Η αλήθεια είναι οτι λίγα παιδιά θυμήθηκαν να τα φέρουν, εμείς όμως την ομαδική κατασκευούλα μας την κάναμε. Το καραμελένιο στεφάνι μας κοσμεί την αίθουσα μας!!!

"O Μαϊος έχει μυστικά"

 Ρώτησα τα παιδιά "Αν ο Μαϊος ήταν παιδί, τι χαρακτηριστικό θα είχε πάνω του?"
 Η απάντηση ήταν λουλούδια στο κεφάλι, σε στεφάνι ή στερεωμένα μόνα τους και λουλούδια στα ρούχα του. Τα ρούχα θα είναι ανοιξιάτικα.
Δεύτερη ερώτηση ήταν "Που θα του άρεσε να βρίσκεται ο μικρός Μάης, σε ποιον χώρο?"
 Η απάντηση ήταν σε λιβάδια ή  ξαπλωμένος στο γρασίδι και να κοιτάει τον ήλιο, σε κήπους με χορτάρι, στη φύση.
 Ακολούθησε η πρόταση μου να ζωγραφίσουν το μικρό Μάη, μέσα στο περιβάλλον που τον φαντάζονται. Τις ζωγραφιές τους χρησιμοποίησα για να ετοιμάσω το παραπάνω βίντεο, καθώς επίσης και το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού "Ο Μάης έχει μυστικά".

Κόκκινα αυγά εν δράσει....

 Η πρόταση μου αρχικά ήταν να τσουγκρίσουμε κόκκινα αυγά, όπως θέλει το έθιμο της θρησκείας μας και να ανταλλάξουμε τις καθιερωμένες ευχές. Η αρχική ιδέα όμως κατέληξε σε ημέρα της αυγουλοσπάστρας, όπως είπαμε με τα παιδιά και σε ευχάριστα και διασκεδαστικά παιχνίδια.
 Για να μπορέσουμε να παίξουμε τα παιχνίδια μας, αν και η μέρα μας ονομάστηκε αυγουλοσπάστρα, εμείς έπρεπε να τα κρατήσουμε γερά, γι αυτό και το βασικό και συνεχόμενο σύνθημα της ημέρας ήταν "Δώστε αγάπη στα αυγά, Αγάπη μόνο". Τα παιδιά κλήθηκαν να κάνουν τις παλάμες τους φωλίτσες και εκεί να προστατέψουν τα αυγά τους για να μπορέσουν να συμμετέχουν στα αυγουλοπαιχνίδια μας.
 Για να αναπτυχθεί η επιθυμητή σχέση αγάπης με τα αυγά τους πρότεινα να σκεφτούν για ποιο λόγο αγαπούν το αυγό τους, ψάχνοντας ένα θετικό χαρακτηριστικό σε αυτό.

 Ακούστηκαν λοιπόν με ενδιαφέρον οι λόγοι που αγάπησαν τα παιδιά το αυγό τους.

• το αγαπώ, γιατί πιστεύω οτι θα σπάσει όλα τα άλλα
• γιατί είναι γυαλιστερό
• είναι το πρώτο και θα σπάσει τα περισσότερα
• το αγαπώ γιατι μου αρέσει
• το αγαπώ γιατί συμβολίζει το αίμα του Χριστού
• γιατί θέλω να το φάω
• για να τσουγκρίσω
• γιατί είναι τόσο δυνατό
• είναι πολύ όμορφο, κόκκινο ανοιχτό χρώμα
• είναι πολύ σκληρό
• το αγαπώ γιατί είναι ωραίο
• είναι γλυκούλι
• γιατί είναι κόκκινο
• επειδή μου αρέσει το χρώμα του
• είναι λαμπερό
• είναι φίλος μου

 Μετά την αναζήτηση των θετικών χαρακτηριστικών των αυγών ξεκινήσαμε και τα παιχνίδια μας με κουταλοδρομίες. Η αλήθεια είναι οτι τα πήγαν όλα τα παιδιά καλά, κράτησαν στις διαδρομές τους πολύ καλή ισορροπία και τα αυγά παρέμειναν γερά, με μικρές απώλειες  μόνο.

 Το επόμενο παιχνίδι ήταν πιο διασκεδαστικό μεν, πιο καταστροφικό για τα αυγά μας δε.
Τα παιδιά ερχόντουσαν στο κέντρο της παρεούλας ανά ζευγάρι, εξακολουθώντας να δείχνουν αγάπη στο αυγό τους και να το κρατούν μέσα στη φωλίτσα των χεριών τους. Το δύσκολο ήταν όταν κλήθηκαν να πετάξουν το αυγό τους, με τη σειρά, ο ένας στον άλλο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους,  μέσα στην άδεια φωλίτσα του φίλου τους.
 Αυτό ήταν, όλη η αγάπη που τους δείχναμε τόση ώρα πήγε χαμένη. Κάποια αυγά σώθηκαν τα περισσότερα όμως προσγειώνονταν στο πάτωμα, μένοντας σε απελπιστική κατάσταση. 
 Μαζέψαμε  ότι έμεινε, τα αγκαλιάσαμε πάλι με αγάπη, γιατί αλλιώς σκορπίζαν τα τσόφλια, αναζητήσαμε τις άσπαστες πλευρές των αυγών και εν τέλει ανταλλάξαμε τις ευχές μας και πραγματοποιήσαμε το τελειωτικό τσούγκρισμα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!

 Οι ιδέες μας όμως δεν στερεύουν ποτέ γι αυτό κι εμείς σκεφτήκαμε αφού δεν μπορούσαμε να φάμε τα αυγά, λόγω των πολλών ημερών που ήταν βρασμένα, τουλάχιστον να κάνουμε κολάζ με τα κόκκινα τσόφλια. Τα παιδιά μάλιστα πρότειναν να ετοιμάσουμε κάρτες με τα κόκκινα φρούτα, τα κεράσια, τις φράουλες και το καλοκαιρινό καρπούζι.
 Είχαμε την ιδέα, νιώθαμε τη χαρά και την ικανοποίηση που σκεφτήκαμε κάτι διαφορετικό, είχαμε την όρεξη να το κάνουμε, ξεσηκωθήκαμε στην ουσία.....η νηπιαγωγός όμως τα ξέχασε όλα με το που άρχισε να καθαρίζει τα αυγά και να αναδύεται η γνωστή μυρωδιά. 
 Και του χρόνου να' μαστε καλά....τι να κάνουμε, σημασία έχει να έχουμε ιδέες!!!!

Πρωτομαγιάτικο στεφάνι....με λίγη καθυστέρηση.

Κομμάτια ριζόχαρτου ζωγραφισμένα με μαρκαδόρους, μια πλαστική βάση, ειδική για στεφάνια και ιδού το αποτέλεσμα!!!

Εμείς τη γιορτή της Μητέρας, τη γιορτάσαμε και σήμερα και...

στο σχόλασμα προσφέραμε στις μανούλες μας τα δέντρα της αγάπης μας, με ρίζες μια κάρτα, που έγραφε "Σ'ΑΓΑΠΩ ΜΑΜΑ" και φύλλα χρωματιστές καρδούλες. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κατασκευής μας δε, ήταν ότι ο κορμός ήταν το ίδιο το χέρι του παιδιού. 
 Και του χρόνου, να' μαστε όλοι καλά!!!

 Όμως δεν μείναμε μόνο στην κατασκευή, συζητώντας για όλα αυτά που μας προσφέρει η μανούλα στην καθημερινότητα μας, διαπιστώσαμε ότι ΜΑΜΑ είναι η λέξη που μας έρχεται στο μυαλό σε καθε στιγμή μας, είτε αυτή είναι καλή είτε έχει το αρνητικό στοιχείο μέσα της π.χ. σε μια στεναχώρια μας ή ένα φόβο μας. Γι' αυτό το λόγο προσπαθήσαμε να θυμηθούμε τα γράμματα της αλφαβήτας και να τα συνδέσουμε όλα και το καθένα ξεχωριστά με την μανούλα μας. Παρακάτω αναφέρονται οι προτάσεις των παιδιών, έτσι ακριβώς όπως ειπώθηκαν.

 Αγαπώ πολύ τη μαμά μου.
Η μαμά μας πάει βόλτες.
Η μαμά μας γεννάει.
Η μαμά μας δίνει δώρα.
Είμαστε ευτυχισμένοι στην αγκαλιά της μαμάς.
Η μαμά μας φέρνει στη ζωή.
Μας ζεσταίνει στην αγκαλιά της σαν τον ήλιο.
Μας βάζει θερμόμετρο, όταν είμαστε άρρωστοι.
Τον Ιούλιο μας πηγαίνει στη θάλασσα.
Η μαμά μας λέει καλημέρα για να μας ξυπνήσει.
Με τη μαμά μαζεύουμε λουλούδια.
Μαμά, Μητέρα, Μανούλα, Μάνα, Mαμάκα, mommy.
Nονά. Η πνευματική μας μανούλα.
Μου αρέσει να ξαπλώνω αγκαλιά με τη μαμά.
Όπα, όπα και χορεύω με τη μαμά.
Η μαμά μου, με φωνάζει "πουλάκι μου".
Τα ρούχα μου τα διαλέγει η μαμά.
Η μαμά μας σιδερώνει τα ρούχα μας.
Η μαμά τρέχει να προλάβει το παιδί να μην πέσει, τρέχει να προλάβει τη δουλειά της, τρέχει να προλάβει το λεωφορείο, τρέχει γιατί θέλει να γυμναστεί, τρέχει να κάνει τις δουλειές του σπιτιού.
Η μαμά δουλεύει στον υπολογιστή και τον κλείνει σε μας γιατί δεν κάνει άλλο.
Όταν γυρνάω από το σχολείο, τρώω το φαγητό της μαμάς.
Η μαμά μας χτενίζει και μας χαϊδεύει κάθε μέρα.
Η μαμά ψωνίζει και ψήνει φαγητά και γλυκά για εμάς.
Μου αρέσει να ακουμπώ στον ώμο της μαμάς και να της λέω Σ'ΑΓΑΠΩ.

 Θα ήθελα να διευκρινήσω  ότι την ιδέα της κατασκευής αλλά και αυτή της σύνδεσης της αλφαβήτας με τη γιορτή της μητέρας, τις βρήκα στο διαδίκτυο.

Μαμά.....

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου, τις μωρομάνες, τις μέλλουσες μανούλες και τις γλυκιές γιαγιάδες μας!!!