Σκαντζοχοιράκια με αγκαθωτά καλαμάκια.

Αφίσες με ζωάκια που ζουν στους πάγους.

Τα αστερο-ανθρωπάκια μας...σε διαστημικό σκηνικό.

Τα αστέρια στην πραγματικότητα είναι πάρα πολύ μεγάλες μπάλες από φωτιά. Είναι όμως και γεωμετρικά σχήματα που συναντάμε συνεχώς στην σχολική μας καθημερινότητα. 

Οι μαθητές λοιπόν ένωσαν τις διακεκομμένες γραμμές του αστεριού, το ζωγράφισαν, το έκοψαν και μετά το μετέτρεψαν σε αστερο-ανθρωπάκι μέσα σε διαστημικό σκηνικό.

Το νέο επιτραπέζιο παιχνίδι μας με θέμα το Διάστημα.

Η πρόταση για να ετοιμάσουμε επιτραπέζιο παιχνίδι έγινε από τα ίδια τα παιδιά και έτσι η διαδικασία δημιουργίας του ξεκίνησε.

Αρχικά αποφασίστηκε ο στόχος του παιχνιδιού, που είναι να φθάσουν οι αστροναύτες στο φεγγάρι.

Οι παίχτες-αστροναύτες έχουν τέσσερα διαφορετικά χρώματα στη διαστημική τους στολή.

Αφετηρία είναι  ο πλανήτης Γη και Τέρμα η Σελήνη.

Ορίστηκαν και ετοιμάστηκαν από τους μαθητές τα πατήματα του παιχνιδιού, τα οποία αποφασίστηκε να είναι διαστημόπλοια-πύραυλοι, αυτοί που ταξιδεύουν οι αστροναύτες-παίχτες για να φθάσουν στον προορισμό τους.

 Επιπλέον συζητήθηκαν και καταγράφηκαν οι βοήθειες αλλά και οι παγίδες, τις οποίες αναγκαστικά, ανάλογα τη ζαριά που θα έρθει, οφείλουν να εκτελέσουν οι παίχτες. Με κόκκινο χρώμα βλέπουμε τις παγίδες και με μπλε τις βοήθειες.

Έχουμε ξεκινήσει να παίζουμε, μαθαίνουμε με άλλον έναν τρόπο να διασκεδάζουμε αλλά και να περιμένουμε τη σειρά μας και να υπακούμε σε κανόνες.

"Ένας πιγκουίνος, όχι και τόσο τέλειος"

Πριν διαβάσουμε το νέο μας βιβλίο αναρωτηθήκαμε για ποιον λόγο ο ήρωας δεν ένιωθε τόσο τέλειος.

Σας παραθέτω τις ιδέες των μαθητών μου.

- Είναι διαφορετικός. Του αρέσει η ζέστη.

-Δεν κάνει καλά άλματα.

-Δεν έχει ίδια χρώματα με τους άλλους πιγκουίνους. Ο ίδιος είναι κόκκινος, κίτρινος και μοβ.

-Δεν μπορεί να τσουλήσει με τη κοιλιά.

-Μιλάει άσχημα και οι άλλοι δεν τον θέλουν στη παρέα τους.

-Δεν είναι καθαρός γιατί δεν κάνει μπάνιο.

-Δέρνει τους άλλους.

-Δεν του αρέσουν τα ψάρια. Τρώει μόνο καλαμάρια.

-Δεν έχει χέρια και πόδια.

-Δεν έχει γονείς.

Τελικά διαβάζοντας το βιβλίο, διαπιστώσαμε ότι ο ήρωας μας ήταν ένα μεγάλο, όχι και τόσο καθαρό, πειραχτήρι για όλους. Η συμπεριφορά του ήταν η αιτία που απομακρύνθηκε από τους φίλους του. Αυτό όμως παραλίγο να του στοιχίσει την ίδια του τη ζωή.

Η ιστορία μας βέβαια έχει αίσιο τέλος, αφού οι άλλοι πιγκουίνοι, αναζητώντας τον Οδυσσέα του χαρίζουν την πιο ζεστή τους αγκαλιά και τον ξαναδέχονται πίσω στις ζωές τους. 

Είχα κρατήσει και μια ερώτηση προς τα παιδιά, για μετά το τέλος της ανάγνωσης. 

Ποιους θα αγκαλιάζατε εσείς, τόσο σφικτά, έτσι ώστε να τους κάνετε να νιώσουν καλύτερα?

Τα νηπιάκια μου απάντησαν:

-Kάποιον που πονάει.

-Κάποιον που κλαίει.

Κάποιον που στεναχωριέται.

-Κάποιον που έχει χτυπήσει.

-Κάποιον που δεν τον παίζουν οι άλλοι.

-Όταν κάποιος δεν έχει φίλους.

-Κάποιον που δεν τον αγαπάνε οι άλλοι.

Κάποιον που δεν έχει μαμά και μπαμπά.

-Κάποιον που δεν έχει σπίτι να μείνει.

-Έναν νέο γείτονα.

Κατασκευές ουράνιων σωμάτων...η συνέχεια.

"Το ηλιακό μας σύστημα"

Ιπτάμενοι δίσκοι προσγειώθηκαν στη τάξη μας.

Ιπτάμενοι δίσκοι με πιλότους εξωγήινους!!!

O Ήλιος και το Φεγγάρι συνομιλούν!!!

Χειμώνας, κρύο, παγωνιά. Φτιάχνουμε φωλίτσες για τα μικρά πουλιά!!!

Πουλάκι του χειμώνα 
(Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος)

Μες στο κρύο, έξω απ’ το σπίτι,
ξένο πέταξε σπουργίτι.
Φύλλο, σπόρος πουθενά,
πώς κρυώνει και πεινά!

Το παράθυρο θ’ ανοίξω
δυο σπυράκια να του ρίξω.
–Έλα μέσα δω, πουλί,
ζεστασιά θα βρεις πολλή.

Δεν ακούει, μόνο τσιμπάει
δυο σπυράκια και πετάει.
–Ταξιδιάρικο πουλί,
πέταξε, ώρα σου καλή.

Το παγωμένο πουλάκι

Χάρης Σακελλαρίου

Έξω πέφτει χιόνι κι είναι παγωνιά
κι όλοι μαζευτήκαν στη ζεστή γωνιά.
Άσπρισαν οι δρόμοι, στρώθηκε η αυλή
κι ο βοριάς σφυρίζει, τώρα πιο πολύ.

Στο παράθυρό μας στέκει ένα πουλί
και χτυπά το τζάμι και παρακαλεί:
-Πάρτε με κοντά σας, για να ζεσταθώ.
Τρέμω το καημένο κι έξω θα χαθώ.

-Έλα ‘δω, πουλάκι, για να ζεσταθείς,
όλοι σ’ αγαπούμε. Μη μας φοβηθείς.
Από το ψωμί μας ψίχουλα να φας
κι όταν βγει ο ήλιος λεύτερο πετάς.

Ένας ο ήλιος, μια η Γη, ένα το φεγγάρι.

 Γιορτάσαμε την αλλαγή του χρόνου και η συνέχεια των δραστηριοτήτων που θα ασχοληθούμε θα είναι σχετικές με το ηλιακό μας σύστημα και το διάστημα γενικότερα. 

Διαβάσαμε την παραπάνω ιστορία προκειμένου να αντιληφθούμε την κίνηση του πλανήτη μας αλλά και το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να κάνει μια περιφορά γύρω από τον ήλιο. Δραματοποιήσαμε την κίνηση της Γης για να γίνει καλύτερα κατανοητό. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όταν η Ελλάδα κοιτάζει τον Ήλιο, έχουμε μέρα , όταν είναι γυρισμένη πλάτη, έχουμε νύχτα. Ακούγοντας, αναλύοντας και παίζοντας όλα αυτά που περιγράφονται στην ιστορία του Πάρη και του Έκτορα, μάθαμε και για το φεγγάρι και τα άλλα αστέρια.

Ακολούθησε η προσεχτική ακρόαση του τραγουδιού 

Ένας Ήλιος, μια Γη, ένα Φεγγάρι.  

Το ακούσαμε και προσπαθήσαμε να οπτικοποιήσουμε τους στίχους του. Για να το πετύχουμε, χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες. Νομίζω κάτι καταφέραμε!!!

Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς στο 9ο Νηπιαγωγείο Περάματος.

Το 2018 το σχηματίσαμε με τουβλάκια, με ρολάκια, με καπάκια, με μαρκαδόρους, με....

Εννοείται πως το ζωγραφίσαμε και δουλέψαμε κάποια φύλλα εργασίας. Επιπλέον το κάναμε κορνίζα για να φωτογραφηθούμε.

Προβληματιστήκαμε πολύ προσπαθώντας να θέσουμε τους στόχους για το 2018.

Το γιορτάσαμε ομαδικά με "αληθινά" πυροτεχνήματα από χρυσή τέμπερα, μια νύχτα από μπλε δαχτυλομπογιά σε χαρτί του μέτρου.

Και ήρθε η στιγμή του Ρεβεγιόν.

Παρουσία γονέων τα νηπιάκια μου είπαν ποιήματα σχετικά με τον χρόνο και τους 12 μηνες. Ανά ζευγάρια είχαν ετοιμάσει και κρατούσαν πολύχρωμες κάρτες με το όνομα του μήνα, που αναφερόντουσαν. Στην συνέχεια τραγούδησαν και το τραγούδι τους ήταν κάλεσμα για αγκαλίτσα και χορό με τη μανούλα τους.

Ακολούθησε η κοπή της γευστικότατης βασιλόπιτας. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την Ελισάβετ και την μανούλα της , που μας την ετοίμασαν.

Και βέβαια βασιλόπιτα χωρίς φλουρί δεν γίνεται. Τυχερός αναδείχθηκε ο Κωνσταντίνος Β., στον οποίο και κρεμάσαμε το μενταγιόν του 2018.

Ήταν μια πολύ όμορφη συνάντηση. Ήταν έμπνευση της στιγμής και ότι παρουσιάστηκε, προετοιμάστηκε με αγάπη από όλους μας.

Ρεβεγιόν όμως χωρίς πυροτεχνήματα δεν γίνεται. Το είχα υποσχεθεί στα παιδιά. Ο Θοδωρής μας λοιπόν μας έφερε τα πυροτεχνήματα και όλοι μας απολαύσαμε τα παιδιά μας να φωνάζουν το 2018, να πηδούν ψηλά και να γεμίζει η τάξη μας πολύχρωμα γυαλιστερά χαρτάκια.

Και του χρόνου να είμαστε καλά!!!!

Υγεία, αγάπη, ευτυχία, ιδέες και δημιουργικότητα σε όλους μας!!!

Καλώς μας ήρθε το 2018!!!

"Η Πρωτοχρονιά του Νέου Χρόνου".

Η νέα χρονιά ξεκίνησε και οι δραστηρίοτητες αυτής τη εβδομάδας σχετίζονται με την αλλαγή του χρόνου και θα ολοκληρωθούν  την Παρασκευή με τη κοπή της πίτας, παρουσία των γονέων του τμήματος.

Η "Πρωτοχρονιά του Νέου Χρόνου" είναι η ιστορία που έγραψαν και εικονογράφησαν σήμερα τα νήπια και τα προνήπια μας.

 Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν Πρωτοχρονιά και ήταν όλοι έτοιμοι να κόψουν τη βασιλόπιτα τους. Ο Χρόνος, το 2018, φώναξε όλους τους μήνες για να την κόψουν παρέα. Όμως ο Ιανουάριος είχε στραμπουλήξει το πόδι του. Ο Σεπτέμβριος πήρε τον Ιανουάριο και τον πήγε στον γιατρό. Ο γιατρός του είπε να πάει στο σπίτι και να πιει φάρμακο για να του περάσει και το βράδυ να πάρει και βιταμίνες.

Ο Γενάρης άκουσε τις συμβουλές του γιατρού, το πόδι του έγινε καλά και έτσι πήγαν να κόψουν την πίτα τους.

Το φλουρί έτυχε στον Αύγουστο, που από τη χαρά του, υποσχέθηκε σε όλους να τους πάρει στη θάλασσα για να κάνουν μαζί μπάνιο.

Αλίκη

Αγγελιάννα

Ματιάνα

Κατερίνα Πρ.

Κατερίνα Πλ.

Ερμαλ

Θοδωρής

Κωνσταντίνος Μ.

Όλγα

Νίκος Π.

Νικόλας

Κωνσταντίνα

Ελισάβετ

Κωνσταντίνος Β.

Νικολέτα

Αμέλια

Αντωνία

Ειρήνη

Μαρία

Νίκος Μπ.