Οι ημέρες της εβδομάδας, στον πίνακα της τάξης είναι φύλλα δέντρου. Κάθε χρόνο, αφηγούμαι στα παιδιά  μια ιστορία-έμπνευση της στιγμής, για να μπορέσω να εισάγω τα παιδιά σε μια καθημερινή δραστηριότητα για το νηπιαγωγείο ,το ημερολόγιο μας.Η σημερινή λοιπόν ιστορία είχε μια πολύ όμορφη εξέλιξη που αφορά την διαφορετικότητα. Aν θέλετε να τη διαβάσετε, πατώντας πάνω στην εικόνα, αυτή μεγαλώνει.

Μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας, ακολούθησε η δραματοποίηση της.Το δεντράκι με τη συνοδεία της μουσικής του Σπανουδάκη, έστελνε τα μικρά πουλάκια για να μαζέψουν φύλλα.Οι πτήσεις των μικρών μου πτηνών, ήταν αναγνωριστικές.Τα παιδιά πετώντας σε όλη τη τάξη μαθαίνουν και εξοικειώνονται με τον χώρο που θα συνυπάρξουμε, όλη τη χρονιά.
 Επόμενη δραστηριότητα η ομαδική κατασκευή/ζωγραφιά ενός γυμνού, μόνο με τα κλαδάκια του δέντρου. Η τελική μορφή της κατασκευής αναμένεται τις επόμενες ημέρες.

Μία ομαδική δουλειά ακόμα.....

 Τα παιδιά σχεδίασαν κύκλους, τους ζωγράφισαν, τους έκοψαν και τους κόλλησαν.Ιδού το αποτέλεσμα μετά μουσικής...

"Ο πράσινος βάτραχος"

(Ξανθίππη) Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πράσινος βάτραχος,
(Κωνσταντίνος) που πήδαγε μέσα στα χόρτα.
(Τιμόθεος) Του άρεσε να πηδάει γιατί 
(Μελίνα) ήταν χαρούμενος.
(Δημήτρης) Εκεί που πηδούσε, είδε έναν σκύλο.
(Μαρίνα) Ο σκύλος ήταν άγριος και 
(Αλέξανδρος) γάβγιζε συνέχεια.
(Λευτέρης) Ο σκύλος άρχισε να κυνηγάει τον βάτραχο.
(Σοφιανός) Ήθελε να τον κυνηγήσει για να τον κάνει μια χαψιά.
(Λάζαρος) Ευτυχώς ο βάτραχος κρύφτηκε στα χόρτα.
(Ζηνοβία) Σώθηκε και πηδούσε πάλι από τη χαρά του.
(Όλγα) Μετά ο βάτραχος μπήκε στο νερό, σε μια λίμνη.
(Χριστίνα) εκεί βρήκε την οικογένεια του.
(Λιάνα) Φώναζαν πάλι όλοι μαζί
(Έλενα) κουάξ, κουάξ, 
(Παναγιώτης) τραγουδούσαν και χόρευαν από τη χαρά τους,
(Παναγιώτα Ψ.) έτρωγαν κουνούπια και 
(Άγγελος) έπιναν νερό από τη λίμνη.
(Μαλένα) Ο πράσινος βάτραχος και η οικογένεια του ζούσαν στην πρασινοχώρα.

28η Οκτωβρίου

Τα παιδιά έκοψαν τους κύκλους, ζωγράφισαν με άσπρη τέμπερα τα περιστέρια, κόλλησαν ποπ κορν στο περίγραμμα του κύκλου και τα περιστέρια της ειρήνης στολίζουν τώρα τη τάξη μας.

Προγραφική άσκηση η γραφή του ΟΧΙ. Τα νήπια κλήθηκαν να ακολουθήσουν με το μαρκαδόρο τις τελίτσες για να σχηματιστούν τα γράμματα. Στη συνέχεια έκοψαν τις μεταλιζέ λουρίδες που τους δόθηκαν και μετά μικρά κουτάκια που κόλλησαν δεξιά και αριστερά στο χαρτί τους. Εννοείται ότι σε ότι ετοιμάζουν, όλοι γράφουν το όνομά τους για να μπορούμε  να τα αναγνωρίζουμε και οι υπόλοιποι.

Ζωγραφική το σήμα της ειρήνης με πολλά και ωραία χρώματα, που ήταν προσωπική επιλογή του καθενός. Χρειάζεται και η ζωγραφική με μαρκαδόρο εξάσκηση, για να πετύχουμε ζωγραφιά χωρίς τρυπούλες. Το τμήμα μου πλέον ζωγραφίζει προσεκτικά και οι ζωγραφιές "σουρωτήρια" απαντώνται πλέον σπάνια.

Ζωγραφική, χαρτοκοπτική, κολάζ και παιχνίδια αναγνώρισης των αριθμών με το συγκεκριμένο φύλλο εργασίας.

"ΑΣΠΡΟΓΑΛΑΝΟ ΠΑΝΙ''

 Η γιορτή της σημαίας πλησιάζει και δεν υπήρχε καλύτερη αφόρμηση για να ασχοληθούμε με αυτήν από την ιστορία της Γαλάτειας Σουρελή ΑΣΠΡΟΓΑΛΑΝΟ ΠΑΝΙ. Διαβάσαμε λοιπόν την ιστορία, αναγνωρίσαμε και κατονομάσαμε τα χρώματα της σημαίας, μετρήσαμε τις γραμμές της, βρήκαμε πόσες είναι οι μπλε και πόσες είναι οι άσπρες γραμμές, διαπιστώσαμε ότι όλες μαζί οι γραμμές είναι εννέα, είπαμε ότι ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί με τις εννέα συλλαβές της φράσης Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α Ή ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ .

Η συνεργασία μέσα στην ομάδα, μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.

 Τα παιδιά αναγνωρίζοντας πλέον την εικόνα του σχήματος του κύκλου, ζωγραφίζουν ατομικά  κύκλους με κηρομπογιές και στη συνέχεια τους ζητείται να αναζητήσουν κυκλους μέσα στην αιθουσα μας. Ψάχνουν, κατονομάζουν και εγώ καταγράφω τις πληροφορίες που μου δίνουν. Παρακάτω αναφέρονται μερικές:

• το κουμπί στη πυροσβεστική,
• οι κύκλοι στη μπλούζα της Ζηνοβίας και της Ολγας,
• τα πιάτα με τις κηρομπογιές,
• οι ρόδες από το καρότσι και από τα αυτοκίνητα,
• το ημερολόγιο με τους μήνες,
• οι μολυβοθήκες,
• τα cds,
• η κόλα και η χαρτοταινία
• τα στεφάνια, 
• το τηλεσκόπιο της Ντορα
• το τραπέζι της Barbie
• ο κάδος του πλυντηρίου
• ο πάτος από τα μπουκάλια ,τις κορίνες και τις κονσερβες από το γάλα.

 Μετά το εξονυχιστικό αυτό ψάξιμο για κύκλους μέσα στη αίθουσα ακολουθεί ο χωρισμός των παιδιών σε τρεις ομάδες και η προσπάθεια της κάθε ομάδας να σχηματίσει κύκλο με τα παιχνίδια που της δόθηκαν.

Πρώτη ομάδα, η ομάδα με τα ανθρωπάκια.
Δυσκολεύτηκαν λίγο αλλά μετά τα κατάφεραν.

Δευτερη ομάδα, αυτή με τα ζωάκια.Χρειάστηκε να επισημάνουμε ότι στην ομάδα δουλεύουμε ολοι μαζί, ότι λέμε τη γνώμη μας αλλά ακούμε και τον άλλο.Το αποτέλεσμα ήταν αρεστό σε όλους.

Τρίτη ομάδα, η ομάδα με τα τουβλάκια.
Αυτή η ομάδα ήταν αυτή που εξαρχής σχημάτισαν τον κύκλο όλοι μαζί, με εξαίρεση δύο παιδιά που δε συμμετείχαν στη προσπάθεια, γιατί απλά ήθελαν να οικοδομήσουν κάτι δικό τους και σίγουρα όχι κύκλους.

Η κληματαριά με τα σταφύλια της χαράς.

 Ξεκινήσαμε την εβδομάδα μας στοχεύοντας να ασχοληθούμε και να αποκομίσουν τα παιδιά γνώσεις που σχετίζονται με τα σταφύλια και το τρύγο, μιας που το Φθινόπωρο είναι η κατεξοχήν εποχή του τρύγου. Διαβάσαμε την ιστορία "Το σταφύλι της χαράς'' (περιοδικό ΠΑΡΑΘΥΡΟ), παρατηρήσαμε εικόνες και τις περιγράψαμε, ζωγραφίσαμε σταφύλια με δαχτυλομπογιές, τραγουδήσαμε το "Σε μια ρόγα από σταφύλι" , ζωγραφίσαμε το τραγούδι και δημιουργήσαμε το δικό μας BINTEO με τις ζωγραφιές των παιδιών. Εκκρεμούσε η πρόταση μου να φτιάξουμε τη δική μας κληματαριά για να μπορέσουμε να τρυγήσουμε κι εμείς.

 Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες των δύο ατόμων και κλήθηκαν να ζωγραφίσουν με πινέλα και τέμπερα τα ρολά κουζίνας που χρειαζόμαστε για την κατασκευή.

Έχουν ήδη ζωγραφίσει και έχουν κόψει το καθένα ατομικά το δικό του τσαμπί σταφύλι, οπότε αυτό που μένει είναι το στήσιμο των εργασιών των παιδιών.

 Η κληματαριά μας είναι έτοιμη και απλώς τους υπενθυμίζω τη διαδικασία της προηγούμενης ημέρας, κατά την οποία κάποια παιδιά έφεραν σταφύλια μαζί τους ( είχε ζητηθεί από τη προηγούμενη ημέρα) και μπορέσαμε να παρατηρήσουμε στη πράξη χαρακτηριστικά του φρούτου. Το δοκιμάσαμε και το στύψαμε προκειμένου να γευτούμε  και το ζουμί τους.

Για την συνέχεια, το πρόγραμμα είχε επιλογές απο μουσικά κομματια του Σταμάτη Σπανουδάκη, ως μουσική υπόκρουση και όλους εμάς να γινόμαστε αγρότες που προετοιμάζονται και τρυγούν τα αμπέλια τους. Δραστηριότητα, η οποία  άρεσε και χαροποίησε ιδιαίτερα όλα τα παιδιά.

Ακολουθούν πληροφορίες-απαντήσεις  των παιδιών στην ερώτηση μου αν ξέρουν τι είναι το ξίδι και που το χρησιμοποιούμε.

• Είναι αυτό που βάζουμε στη σαλάτα.
• Το βάζουμε στο φαγητό.
• Είναι αντισηπτικό.
• Το βάζουμε στο κεφάλι, όταν έχουμε ψείρες .
• Το βάζουμε πάνω μας, όταν μας τσιμπάει κουνούπι.
• Το απλώνουμε πάνω μας το καλοκαίρι, για να μη μας φάνε τα κουνούπια.
• Το βάζουμε στις κατσαρόλες για να γυαλίσουν και να μην μυρίζουν.

Αυτές οι πληροφορίες, έτσι απλά "προς γνώση και ενημέρωση όλων μας"

"Σε μια ρόγα από σταφύλι"

 Τραγουδήσαμε και επειδή μας άρεσε πολύ ζωγραφίσαμε ότι θέλαμε, ως εικόνα, από το τραγούδι. Καλό θα είναι να γίνει η διευκρίνηση, ότι τα παιδάκια που ακούγονται δεν είναι τα παιδάκια μας. Πολύ θα το ήθελα, όμως δεν έχουμε δυνατότητα ηχογράφησης στο σχολείο, δυστυχώς......

Μια ιστορία εμπνευσμένη από τον πίνακα ζωγραφικής του Γεωργιου Ιακωβίδη "Χτένισμα"

(Κωνσταντίνος) Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ελενίτσα.
(Ξανθίππη) Η Ελενίτσα ήταν τεσσάρων χρονών 
(Άγγελος) και πήγαινε σχολείο ,σε ένα νηπιαγωγείο.
(Λυδία) Σχολείο πήγαινε κάθε πρωί και 
(Παναγιώτα Ψ.) και έβλεπε τους φίλους της και
 (Σοφιανός) τη δασκάλα του.
(Παναγιώτης) Η Ελενίτσα ζούσε στο χωριό,
 (Γιώργος) σε ένα χωριό που είχε πράσινα φύλλα 
(Έλενα) και βουνά.
(Λιάνα) Όταν τέλειωνε το σχολείο, πήγαινε στο σπίτι.
(Χριστίνα ) Εκεί έβλεπε τον παππού και τη γιαγιά .
(Όλγα) Εκείνη τη μέρα, μόλις έφτασε η γιαγιά της είπε ότι πρέπει να τη χτενίσει ,
(Ζηνοβία) για να της βγάλει τις ψείρες.
(Μαλένα) Αυτό δεν άρεσε στην Ελενίτσα.
(Λευτέρης) Όμως έπρεπε να καθίσει να βγάλει τις ψείρες.
(Αλέξανδρος) Μόλις τέλειωσε το χτένισμα, η γιαγιά είπε ότι είναι ώρα για μπάνιο.
(Μαρίνα) Έπρεπε να κάνει μπάνιο γιατί ήταν ιδρωμένη.
(Ραφαέλα) Μετά το μπάνιο είδε λίγο τηλεόραση,
(Μελίνα) μετά έφαγε,
(Τιμόθεος) ψωμί, τυρί, ντομάτα και
(Παναγιώτα Μ.) μακαρόνια.
(Χάρης) Στη συνέχεια πήγε να πλύνει το στοματάκι της,
(Δημήτρης) για να είναι τα δόντια της καθαρά.
 Για να συνεχίσει την ημέρα της η Ελενίτσα (Λαέρτης) προτίμησε να παίξει με τα παιχνίδια της.
                                        ΤΕΛΟΣ

Συζήτηση για τη καθαριότητα μέσω της τέχνης

 Τονίζοντας καθημερινά στο νηπιαγωγείο τη σημασία της καθαριότητας των χεριών μας, χρησιμοποίησα τους δύο πίνακες του Γεωργίου Ιακωβίδη (Χτένισμα, 1860 και Το πρώτο λούσιμο, 1898) για να συζητήσουμε και να επεκταθούμε στην γενικότερη υγιεινή και καθαριότητα του σώματος μας.(Περισσότερες λεπτομέρειες για τον Έλληνα ζωγράφο και το έργο του θα βρείτε ΕΔΩ.)
 Αφού έγινε η διαπίστωση από τα νήπια ότι και στους δύο πίνακες δεν αρέσει στα μικρά  παιδιά η διαδικασία της καθαριότητας που τους έχει υποβάλει η γιαγιά, ρωτήθηκαν το γιατί. 

 Ήταν πολύ ενδιαφέρουσες οι απαντήσεις των παιδιών στην ερώτηση γιατί δεν του αρέσει το μπάνιο και πως νιώθει το μωρό.

• δεν του αρέσει γιατί πονάει το σφουγγάρι,
• πήρε φωτιά το νερό και καίγεται το μωρό,
• τσούζουν τα μάτια του,
• τρόμαξε,
• μπήκε σαπούνι στα μάτια του,
• φοβάται το νερό,
• φοβάται μήπως βυθιστεί και πνιγεί,
• το σαμπουάν δεν του το έδωσε ο γιατρός και το πείραξε στο κεφάλι,
• πονάνε τα πόδια του και 
• μπήκε σαπούνι στο στόμα του.

 Στην ερώτηση γιατί κάνει μπάνιο το μωρό, τα παιδιά απάντησαν:

• ήταν ιδρωμένο, 
• επειδή είναι βρώμικο,
• έπεσε στη λακούβα της λάσπης,
• μπουσουλάει και βρομίστηκε,
• έχει πονοκέφαλο,
• μπορεί να έχει κάνει τσίσα πάνω του
• επειδή είχε κάνει τα κακά του.

 Τέλος στην ερώτηση μου γιατί κάνει μπάνιο το μωρό (για τον ένα πίνακα) και το χτενίζει η γιαγιά του (στον άλλο πίνακα) τα παιδιά απάντησαν ότι:

• λείπει η μαμά στο σούπερ μάρκετ,στη δουλειά , στη φίλη της, στο κομμωτήριο 
• ο μπαμπάς έχει πάει τη μαμά για καφέ
• λείπει και ο μπαμπάς στη δουλειά.

 Εδώ αξίζει να σημειωθεί , επειδή μιλάμε για την οικογένεια ότι τα παιδιά θεωρούν δεδομένο τη βοήθεια του παππού και της γιαγιάς στο σπίτι, τους  αναγνωρίζουν και τους κατονομάζουν ως οικογένεια τους.

 Επέκταση της δραστηριότητας ήταν η ιστορία που δημιούργησαν τα παιδιά και που μπορείτε να απολαύσετεΕΔΩ 

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΤΑΞΗ, ΤΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ

Σήμερα ετοιμάσαμε και τις ομάδες εργασίας μας.
Έχοντας ορίσει από τις πρώτες ημέρες μαζί με τα παιδιά τους κανόνες της τάξης, υπενθυμίζοντας τους καθημερινά και όσες φορές χρειαστεί, περάσαμε στον σχηματισμό των ομάδων εργασίας.Τα παιδιά επιλέγουν αρχικά ένα ζωάκι για να ζωγραφίσουν .Τους δόθηκαν είκοσι πέντε ζωάκια, πέντε για κάθε ομάδα. Σύμφωνα με το ζώο που επιλέγουν ,ορίζεται και η ομάδα τους. Αφού γίνονται κάποια κινητικά παιχνίδια, για να μπορέσουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν την ομάδα τους, καλούνται να κολλήσουν το ζωάκι τους στο χαρτόνι.

Συζητάμε και αποφασίζουμε ποιες θα είναι οι υποχρεώσεις της ομάδας κάθε μέρα, για όλο τον χρόνο.Εννοείται ότι κάθε μέρα θα συνεχίζουμε να μαθαίνουμε πώς θα είμαστε νοικοκυρόπαιδα, τακτικά, καθαρά και με καλούς τρόπους, ανεξάρτητα από την ύπαρξη της ομάδας εργασίας.

Επόμενο στάδιο της δραστηριότητας να γράψει κάθε παιδί κάτω από τη ζωγραφιά του το όνομα του, για να το αναγνωρίζουν σιγά σιγά και οι υπόλοιποι που ενδιαφέρονται να μάθουν ποιος είναι στην ομάδα τους. 

Οι γραμμούλες της βροχής

 Η ιστορία που τους διάβασα μιλάει για ένα μικρό τιγράκι που μόλις ξύπνησε τρέχει στους φίλους του, για να παίξουν. Οι φίλοι του τον κοιτάζουν περίεργα και σχολιάζουν την εμφάνιση του. Ο τίγρης τρέχει στη λίμνη για να καθρεφτιστεί και διαπιστώνει ότι οι ρίγες του έχουν γίνει πορτοκαλοκόκκινες βούλες. Βάζει τα κλάματα και αρχίζει τα παράπονα στη μαμά του, όταν αρχίζει μια φθινοπωρινή μπόρα. Η βροχή έδωσε την απάντηση στον μικρό μας τίγρη και σε όλους μας. Οι βούλες πάνω του δεν ήταν παρά φύλλα φθινοπωρινά που είχαν κολλήσει στη γούνα του.
 Οι δραστηριότητες που ακολούθησαν έγιναν ομαδικά. Σ' ένα Α3 χαρτί σχεδίασα τα φθινοπωρινά σύννεφα και έβαλα από κάτω το τιγράκι.Η βροχή έπρεπε αρχικά να πέφτει κάθετα για να βρει ο τίγρης τις ρίγες του. Στην συνέχεια ο τίγρης πήγε δεξιά και μετά αριστερά.Ένα ένα παιδί ερχόταν με τη σειρά να βάλει τη "βροχούλα" του για να βοηθήσουμε τον φίλο μας.

    Στο φύλλο εργασίας που ακολούθησε τα παιδιά αφού σχεδιάσουν μόνα τους συννεφάκια και βροχή, ζωγραφίζουν το κοριτσάκι με την ομπρέλα.

Ακόμα μια προσπάθεια....

 Το παιχνίδι με τις κάρτες το έχουν αγαπήσει και πλέον το ζητάνε μόνα τους.Αυτή τη φορά με τις κάρτες των ονομάτων τους κλήθηκαν να σχηματίσουν τον κύκλο στο πάτωμα.

Το σχόλιο των παιδιών ήταν ότι αν είχαμε λίγες κάρτες ακόμα, θα τα καταφέρναμε.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

  Χρόνια πολλά στους παππούδες και τις γιαγιάδες όλων μας.
Για να ετοιμάσουμε τις κάρτες μας, επιστρατεύσαμε όλες τις δυνάμεις μας. Ζωγραφική με ξυλομπογιές, χαρτοκοπτική, κολάζ και στο τέλος έγραψε το κάθε παιδί και το όνομά του.